همانطور که قبلا گفته شد ، فرمولاسیون های پی وی سی دارای خواص بسیار متنوعی هستند به طور مثال آلیاژ های پی وی سی . این تنوع خواص به دلیل سازگاری مناسب رزین های پی وی سی با تعداد زیادی از افزودنی ها می باشد .
برخی از افزودنی هایی وی سی نظیرایدار کننده ، نرم کننده ، روان ساز ، اصلاح کننده ی مقاومت ضربه و کمک فرآیند در فصول قبلی مورد برسی قرار گرفتند . در این مقاله افزودنی های پلیمری فرمولاسیون های پلی وینیل کلراید (آلیاژ ها ) مطالعه شده اند .
این نوع افزودنی ها ، با انواع دیگر یک تفاوت اساسی دارند . تفاوت اساسی در واقع محدودیت استفاده از آن ها به دلیل جرم مولکولی بالا و در نتیجه سازگاری ناچیز با ماتریس پی وی سی می باشد .
برخی از انواع روان ساز های پلیمری نیز با پی وی سی امتزاج ناپذیرند ، اما برای جلوگیری از چسبیدن فرمولاسیون به سطوح فلزی تجهیزات باید مقدار کمی از آن ها به فرمولاسیون های پی وی سی افزوده میشود .
با توجه به اینکه معمولا امتزاج پذیری دو پلیمر در یکدیگر را به عنوان معیاری برای پیش بینی امکان سنجی استفاده از افزودنی پلیمری در نظر گرفت . یکی از راه های بررسی امتزاج پذیری ، تعیین دمای انتقال شیشه سیستم است . اگر دو پلیمر با یکدیگر امتزاج پذیری خوبی داشته باشند ، یک دمای انتقال شیشه ای برای سیستم مخلوط دو پلیمر وجود خواهد داشت که در بین دمای انتقال شیشه ای دو پلیمر است . البته باید توجه کرد که داشتن دو دمای انتقال شیشه ای به معنی نامناسب بودن آلیاژ دو پلیمر نیست .
سازگار کننده های آلیاژ پی وی سی
تکنولوژی چندان گسترده ای در مورد سازگار کننده های پی وی سی وجود ندارد . این امر شاید به این دلیل باشد که پلی وینیل کلراید با تعداد کمی از پلیمر ها می تواند آلیاژ های خوبی تولید کند وبا بیشتر پلیمر های دیگر به دلیل اینکه دما های فرآیندی بالا تر از دمای تخریب PVC دارند ، آلیاژ نمی شود .
در حال حاضر پر مصرف ترین سازگار کننده برای آلیاژ های پلی وینیل کلراید با پلی الفین ها ، پلی اتیلن کلرینه (CPE) است . البته CPE یک سازگارکننده ی قوی نمی باشد ، زیرا نمی تواند به طور یکنواخت در فاصله ی بحرانی گره خوردگی آلیاژ نفوذ کند .
آلیاژ های پی وی سی با دمای تغییر شکل حرارتی بالا
کوپلیمر های گلوتارایمید
در این کوپلیمر حلقه های نسبتا بزرگ و گروه های متعدد کربونیل به ترتیب باعث افزایش دمای انتقال شیشه ای و سازگاری مناسب با پی وی سی می شوند . معمولا از این کوپلیمر با ترکیب درصد نسبت ایمید به متیل متاکریلات ۳۵/۶۵ ، وزن مولکولی حدود ۹۰۰۰۰ و دمای انتقال شیشه ای ۱۴۰ درجه ی سانتی گراد در فرمولاسیون های پی وی سی استفاده می شود .
نرم کننده های PVC
آلیاژ ABS (اکریلونیتریل/ بوتا دی ان و استایرن)
ABS از فاز پیوسته SAN و ذرات پراکنده شده ی پلی بوتادی ان برای اصلاح ضربه پذیری ، تهیه شده است . معمولا پلی بوتا دی ان در منومر حل می شود و در حین پلیمریزاسیون رسوب کرده و مورفولوژی مطلوب نهایی را تشکیل می دهد . لازم به یاد آوری است که پلی بو تا دی ان موجود در آلیاژ ، در حصور نور فرابنفش ، با ازون موجود در محیط اکسید شده ، مقاومت ضربه پذیری آلیاژ را کاهش داده و آن را شکننده می کند .
ساپرل
این آلیاژ استحکام ضربه ای و دمای تغییر شکل انحرافی بالایی دارد و ترکیبی نسبتا پیچیده از چند جزء پلیمری می باشد .
برای اینکه بتوان این آلیاژ را شناخت ، باید در واقع اجزای آن را برسی شود . به طور مثال ABS موجود در آن ، به میزانی SAN را دارد که بتواند با پی وی سی امتزاج پذیر باشد .
آلیاژ های کوپلیمر استایرن مالئیک انیدرید
این کوپلیمر های متناوب تا حدود ۱۰ درصد در پی وی سی محلول هستند ، که احتمالا این پدیده به دلیل وجود گروه های عاملی کربونیل موجود در مالئیک انیدرید است .
آلیاژ های پی وی سی منعطف
دمای انتقال شیشه ای نرم کننده های استاندارد پی وی سی ، خیلی کم و اغلب در زیر ۱۰۰- درجه ی سانتی گراد می باشد . از این رو این مواد عملکرد مناسبی در کاهش دمای انتقال شیشه ای پی وی سی و تهیه ی الاستومر های گرما نرم بسیار منعطف دارند .